Με αφορμή μία ανάρτηση ενός φίλου και συμπαίκτη στο facebook του Γιώργου Βέλλου απο την πρώτη ομάδα της Λ.Α.Ν.Σ....(Λύκειο Αρρένων Ν. Σμύρνης......τότε ήταν ξεχωρισμένα τα αγοράκια απο τα κοριτσάκια!!!) ξετυλίχτηκαν στο μυαλό μου δίαφορα!!
Οχι αναμνήσεις απο τα παλιά (φιλίες - σχέσεις - παρέες...αυτά δεν εχουν φύγει ποτέ) αλλά το πως ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε!!
Μια παρέα πιτσιρικάδων με οδηγό τον Στέφανο μπήκαμε δειλά δειλά στην λογική και την φιλοσοφία του Αθλητισμού και της Πανιώνιας Ιδέας!!
Δειλά δειλά στην αρχή στην ΛΑΝΣ (εκει που κάνουν και οι υποδομές του βόλλευ προπόνηση τώρα) μετά στο στίβο και μετά στο Αρτάκης γινόμαστε απο πιτσιρικάδες ΑΝΤΡΕΣ!!
Μια προπόνηση την ημέρα στην αρχή οχι κάθε ημέρα και φτάσαμε στο τέλος να εχουμε την προπόνηση μοναδικό στόχο στην ζωή μας!
Θυμάμαι μέχρι και κλεισμένοι στην Βαρυμπόμπη σε καμπ (ΜΠΑΜΠΗΣ εαν δεν με απατά η μνήμη μου) την περίοδο της τελικής φάσης του Εφηβικού πρωταθλήματος...
Κάθε ημέρα προπόνηση στο Αρτάκης....
Ατελείωτα χιλιόμετρα....
Οχι αναμνήσεις απο τα παλιά (φιλίες - σχέσεις - παρέες...αυτά δεν εχουν φύγει ποτέ) αλλά το πως ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε!!
Μια παρέα πιτσιρικάδων με οδηγό τον Στέφανο μπήκαμε δειλά δειλά στην λογική και την φιλοσοφία του Αθλητισμού και της Πανιώνιας Ιδέας!!
Δειλά δειλά στην αρχή στην ΛΑΝΣ (εκει που κάνουν και οι υποδομές του βόλλευ προπόνηση τώρα) μετά στο στίβο και μετά στο Αρτάκης γινόμαστε απο πιτσιρικάδες ΑΝΤΡΕΣ!!
Μια προπόνηση την ημέρα στην αρχή οχι κάθε ημέρα και φτάσαμε στο τέλος να εχουμε την προπόνηση μοναδικό στόχο στην ζωή μας!
Θυμάμαι μέχρι και κλεισμένοι στην Βαρυμπόμπη σε καμπ (ΜΠΑΜΠΗΣ εαν δεν με απατά η μνήμη μου) την περίοδο της τελικής φάσης του Εφηβικού πρωταθλήματος...
Κάθε ημέρα προπόνηση στο Αρτάκης....
Ατελείωτα χιλιόμετρα....
