Εκατσα σήμερα στον υπολογιστή μου και έβλεπα αναρτήσεις σχετικά με την νίκη της Ανδρικής ομάδας στην έδρα του πρωτοπόρου Ηλυσιακού, τα σχόλια, τα like, οργανωμένων φιλάθλων, απλών οπαδών, φίλων, γονέων, αθλητών, για το θάρρος , τον τσαμπουκά την μαγκιά αυτών των παιδιών την πιθανοτητα ανόδου κλπ, κλπ, .....
Είμαι στο Σύλλογο απο το 1981.
Ενας πιτσιρικάς απο την ΛΑΝΣ που με άλλους 14 -16 πιτσιρικάδες "μολύνθηκε¨απο τον Στέφανο Συμεωνίδη με το μικρόβιο του Χάντμπωλ.
Ενα άθλημα που γιόρτασε εχθές τα 39 του χρόνια. Με μία αποχή από το 1993 έως το 2000 εχω υπηρετήσει τον Σύλλογο απο το πόστο του αθλητή και του προπονητή.
Ευτύχησα μαζί με άλλους φίλους και συναθλητές να ζήσω τις σημαντικότερες επιτυχίες σαν αθλητής.
Δυστυχώς σαν προπονητής έζησα και τις χειρότερες στιγμές με αποκορύφωμα αυτή της αναστολής του ανδρικού τμήματος την αγωνιστική περίοδο 2014 - 2015 λόγω έλλειψης γηπέδου (κερκίδες στο Βαρίκας).
Κάποτε όταν η ομάδα κατέκτησε το Πανελλήνιο Εφηβικό απο το 1983 μέχρι το 1986 συμετείχε σε ημιτελικούς Κυπέλου Ελλάδας, κατακτούσε την 6η θέση στην Εθνική κατηγορία είχε κάτι πολύ απλό απο τον Σύλλογο........ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ.
Δούλευε σε καθημερινή βάση στο Αρτάκης το είχε έδρα της και στο τσιμεντένιο (τότε) ανοιχτό (το ίδιο που χρησιμοποιούν και τώρα οι υποδομές μας - ακόμα τσιμεντένιο είναι αλλά λιγο καλύτερης επίστρωσης και βαμμένο) έκανε την αναπτυξή της.
Θυμάμαι πολύ χακτηριστικά τον αγώνα κυπέλλου (ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ!!) με τον Πανελλήνιο το Αρτάκης γεμάτο με 700 φιλάθλους (ψηλές κερκίδες - δεν είχαν αρχίσει οι προσθήκες απο κάτω ακόμα!!).
Ισως οι περισότεροι τώρα διοικητικοί, παράγοντες, οργανωμένοι φίλαθλοι, άνθρωποι της τώρα τοπικής αυτοδιοίκησης, να μην ήξεραν ότι μετά το ποδόσφαιρο το Χαντμπωλλ ήταν ότι πιό "αξιόλογο" είχαν να συζητούν απο τα ομαδικά τους αθλήματα γιατί τοτε ο στίβος είχε τις δικές του ιστορικές στιγμές.
Σιγά σιγά αλλά σταθερά το Μπάσκετ του συλλόγου μας, αρχισε την δική του ιστορία προσέχθηκε απο το σύλλογο και πλέον εφτασε και αυτό στο σημείο που είναι σήμερα να παλεύει για διαφορετικους απο εμάς λόγους να επανέλθει εκεί που του αξίζει στην Α1.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά!!!
Του παρέχονται τα αυτονόητα.
Συνθήκες δουλειάς.
Χώροι κατάλληλοι για Μπάσκετ για να δουλέψει η ομάδα και να διεκδικήσει αυτό που της αναλογεί.
Αντίθετα με εμάς που απο το 2007 και μετά Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!
Δεν θέλω να μπώ σε λεπτομέρειες και καταλογησμό ευθυνών για το ποιός και το γιατί θα μπορούσε να κάνει κάτι, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Το ζητούμενο είναι ότι σε μια απελπισμένη προσπάθεια επαναλειτουργίας του τμήματος στις 31 Αυγούστου ο Σύλλογος "μάζεψε" όλους αυτούς τους "ΘΑΡΑΛΕΟΥΣ, ΜΑΓΚΕΣ, ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ,ΗΡΩΕΣ..."να τους πεί ότι έγινε στο παρελθόν έγινε, να ξεχαστεί και να δουλέψουμε ΟΛΟΙ μαζί για να στήσουμε ξανά το τμήμα σιγά αλλά σταθερά....
Το ζητούμενο ήταν και θα είναι ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ.
Κλειστός χώρος προπόνησης όσο το δυνατόν πιό κοντά στις προδιαγραφές του Αθλήματος στον Χώρο της Ν. Σμύρνης
Η Εδρα αγώνων όλων των τμημάτων έρχεται σε δεύτερη θέση.
Δεν θα κάτσω να αναλύσω την ευκαιρία που υπήρχε με το ΒΑΡΙΚΑΣ (περεπιπτόντως ανανεώθηκε και παρατάθηκε η άδεια αγώνων εως τον 10ο/2016 και θα πάρει και άλλη παράταση απο την ομοσπονδία) για έδρα αγώνων όλων των τμημάτων μας γιατί ήταν επιλογή της διοικησης να μην το εκμεταλευθει αυτο στα ΔΣ του καλοκαιριού και οι οργανωμένοι φίλαθλοι συμφώνησαν σε αυτό.
Στο θέμα της έδρας ο Σύλλογος πλήρώνει τους αγώνες της Ανδρικής περίπου 400 ευρώ (μαζί με τα έξοδα διαιτητών - κριτών κλπ) καθε φορά που αγωνίζεται "εντός" στον Βύρωνα.
Στο θέμα των προπονήσεων λοιπόν.......
Εκεί χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες, Συλλόγου, Δήμου, Νομαρχίας, Ομοσπονδίας....
Εαν κοιτάξει και ο πιό άσχετος με τον αθλητισμό όλα τα ομαδικά αθλήματα του Συλλόγου μας αλλά και γενικότερα όλα τα σωματεία του Ελληνικού αθλητισμού θα αντιληφθεί πολύ εύκολα.....
ΟΣΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ "ΣΠΙΤΙ" ΚΛΕΙΝΟΥΝ.
Πάνω σε αυτό το θέμα ακούω διάφορα "σενάρια"
Σενάρια που βρίσκονται στο επίπεδο του τι θα μπορούσε να συμβεί εαν θα γίνει αυτό και μετά μόλις συμβεί το άλλο θα μπορούσε ίσως να κάνουμε κάτι για να πετύχουμε αυτό, ή θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό με σκοπό να γίνει εκείνο....
Η διάθεση για να βρεθεί λύση να την θεωρήσουμε ότι είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ.
Η προσπάθεια για να γίνει κάτι να θεωρήσουμε ότι ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
Δεν υπάρχει όμως συγκεκριμένη στόχευση για το τι θέλουμε να κάνουμε είμαστε ακόμα σε ερευνητικό στάδιο?
Δεν ξέρω εαν είναι κατανοητό ότι απο την στιγμή που δεν υπάρχουν τέτοιοι χώροι έτοιμοι (ή που υπάρχουν αλλά δεν θέλουμε να τους τροποποιήσουμε) αυτο προυποθέτει ΚΟΣΤΟΣ
Δεν ξέρω εαν είναι κατανοητό και αποδεκτό ότι χωρίς αυτη την κοστολόγηση δεν μπορούμε να ξέρουμε εαν συμφέρει τον Σύλλογο να κατασκευάσει ή να τροποποήσει εγκαταστάσεις
Δεν ξέρω εαν ο Σύλλογος έχει δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο
Δεν ξέρω έαν η τοπική κοινότητα (Δήμος) μπορεί και θέλει να βοηθήσει
Δεν ξέρω εάν ο Σύλλογος έχει και μπορεί να κινητοποιήσει γνωριμίες σε κοινωνικό και πολιτικό εππίπεδο για να βοηθηθεί στο πλάνο του
Δεν ξέρω εαν οι οργανωμένοι φίλαθλοι (έκτος λίγων που γνωρίζω προσωπικά) έχουν πραγματικά όνειρα και φιλοδοξίες για το "αδικημένο" Χαντμπωλ
Αυτό που ξέρω είναι ΕΝΑ
Αυτή η ομάδα όπου και να πάει να παίξει θα μεγαλουργεί όχι γιατί παίζει το καλύτερο χαντμπωλ με τους ποιτικότερους χαντμπολίστες αλλά γιατι μεσα απο τις τόσες αδικίες που έζησε μέσα απο το ίδιο της το σπίτι ΕΓΙΝΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.
Και όποιος ξέρει ιστορία ξέρει ότ οι πρόσφυγες (όχι μόνο οι Μικρασιάτες, και δεν το πάω εκεί) γίνονται ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, θυμούνται, δεν ξεχνούν, τιμούν και σέβονται μάχονται για αυτούς και για τις αξίες τους, και το κάνουν για να ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ.
Αφήστε λοιπόν αυτά τα παιδιά στον αγώνα τους και εαν πραγματικά ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ πιστεύετε (φίλοι, φίλαθλοι, διοικητικοί, άνθρωποι που ασχολήσθε με τον Πανιώνιο ή με "τα κοινά") ότι μπορείτε να τους βοηθήσετε ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΤΕΓΗ
Αλλοιώς αφήστες τους να σβήσουν να χαθούν να γίνουν μία ανάμνηση κανένας δεν θα ασχοληθεί και δεν θα στεναχωρηθεί.....αυτούς και τα παιδια που είναι απο κάτω...
Είναι κακό να μην βοηθάς αλλά είναι πολύ χειρότερο να δίνεις "ψεύτικες" ελπίδες σε κάποιον που τις έχει ανάγκη
Το μόνο που ζητάνε είναι ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ!!
Είμαι στο Σύλλογο απο το 1981.
Ενας πιτσιρικάς απο την ΛΑΝΣ που με άλλους 14 -16 πιτσιρικάδες "μολύνθηκε¨απο τον Στέφανο Συμεωνίδη με το μικρόβιο του Χάντμπωλ.
Ενα άθλημα που γιόρτασε εχθές τα 39 του χρόνια. Με μία αποχή από το 1993 έως το 2000 εχω υπηρετήσει τον Σύλλογο απο το πόστο του αθλητή και του προπονητή.
Ευτύχησα μαζί με άλλους φίλους και συναθλητές να ζήσω τις σημαντικότερες επιτυχίες σαν αθλητής.
Δυστυχώς σαν προπονητής έζησα και τις χειρότερες στιγμές με αποκορύφωμα αυτή της αναστολής του ανδρικού τμήματος την αγωνιστική περίοδο 2014 - 2015 λόγω έλλειψης γηπέδου (κερκίδες στο Βαρίκας).
Κάποτε όταν η ομάδα κατέκτησε το Πανελλήνιο Εφηβικό απο το 1983 μέχρι το 1986 συμετείχε σε ημιτελικούς Κυπέλου Ελλάδας, κατακτούσε την 6η θέση στην Εθνική κατηγορία είχε κάτι πολύ απλό απο τον Σύλλογο........ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ.
Δούλευε σε καθημερινή βάση στο Αρτάκης το είχε έδρα της και στο τσιμεντένιο (τότε) ανοιχτό (το ίδιο που χρησιμοποιούν και τώρα οι υποδομές μας - ακόμα τσιμεντένιο είναι αλλά λιγο καλύτερης επίστρωσης και βαμμένο) έκανε την αναπτυξή της.
Θυμάμαι πολύ χακτηριστικά τον αγώνα κυπέλλου (ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ!!) με τον Πανελλήνιο το Αρτάκης γεμάτο με 700 φιλάθλους (ψηλές κερκίδες - δεν είχαν αρχίσει οι προσθήκες απο κάτω ακόμα!!).
Ισως οι περισότεροι τώρα διοικητικοί, παράγοντες, οργανωμένοι φίλαθλοι, άνθρωποι της τώρα τοπικής αυτοδιοίκησης, να μην ήξεραν ότι μετά το ποδόσφαιρο το Χαντμπωλλ ήταν ότι πιό "αξιόλογο" είχαν να συζητούν απο τα ομαδικά τους αθλήματα γιατί τοτε ο στίβος είχε τις δικές του ιστορικές στιγμές.
Σιγά σιγά αλλά σταθερά το Μπάσκετ του συλλόγου μας, αρχισε την δική του ιστορία προσέχθηκε απο το σύλλογο και πλέον εφτασε και αυτό στο σημείο που είναι σήμερα να παλεύει για διαφορετικους απο εμάς λόγους να επανέλθει εκεί που του αξίζει στην Α1.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά!!!
Του παρέχονται τα αυτονόητα.
Συνθήκες δουλειάς.
Χώροι κατάλληλοι για Μπάσκετ για να δουλέψει η ομάδα και να διεκδικήσει αυτό που της αναλογεί.
Αντίθετα με εμάς που απο το 2007 και μετά Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!
Δεν θέλω να μπώ σε λεπτομέρειες και καταλογησμό ευθυνών για το ποιός και το γιατί θα μπορούσε να κάνει κάτι, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Το ζητούμενο είναι ότι σε μια απελπισμένη προσπάθεια επαναλειτουργίας του τμήματος στις 31 Αυγούστου ο Σύλλογος "μάζεψε" όλους αυτούς τους "ΘΑΡΑΛΕΟΥΣ, ΜΑΓΚΕΣ, ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ,ΗΡΩΕΣ..."να τους πεί ότι έγινε στο παρελθόν έγινε, να ξεχαστεί και να δουλέψουμε ΟΛΟΙ μαζί για να στήσουμε ξανά το τμήμα σιγά αλλά σταθερά....
Το ζητούμενο ήταν και θα είναι ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ.
Κλειστός χώρος προπόνησης όσο το δυνατόν πιό κοντά στις προδιαγραφές του Αθλήματος στον Χώρο της Ν. Σμύρνης
Η Εδρα αγώνων όλων των τμημάτων έρχεται σε δεύτερη θέση.
Δεν θα κάτσω να αναλύσω την ευκαιρία που υπήρχε με το ΒΑΡΙΚΑΣ (περεπιπτόντως ανανεώθηκε και παρατάθηκε η άδεια αγώνων εως τον 10ο/2016 και θα πάρει και άλλη παράταση απο την ομοσπονδία) για έδρα αγώνων όλων των τμημάτων μας γιατί ήταν επιλογή της διοικησης να μην το εκμεταλευθει αυτο στα ΔΣ του καλοκαιριού και οι οργανωμένοι φίλαθλοι συμφώνησαν σε αυτό.
Στο θέμα της έδρας ο Σύλλογος πλήρώνει τους αγώνες της Ανδρικής περίπου 400 ευρώ (μαζί με τα έξοδα διαιτητών - κριτών κλπ) καθε φορά που αγωνίζεται "εντός" στον Βύρωνα.
Στο θέμα των προπονήσεων λοιπόν.......
Εκεί χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες, Συλλόγου, Δήμου, Νομαρχίας, Ομοσπονδίας....
Εαν κοιτάξει και ο πιό άσχετος με τον αθλητισμό όλα τα ομαδικά αθλήματα του Συλλόγου μας αλλά και γενικότερα όλα τα σωματεία του Ελληνικού αθλητισμού θα αντιληφθεί πολύ εύκολα.....
ΟΣΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ "ΣΠΙΤΙ" ΚΛΕΙΝΟΥΝ.
Πάνω σε αυτό το θέμα ακούω διάφορα "σενάρια"
Σενάρια που βρίσκονται στο επίπεδο του τι θα μπορούσε να συμβεί εαν θα γίνει αυτό και μετά μόλις συμβεί το άλλο θα μπορούσε ίσως να κάνουμε κάτι για να πετύχουμε αυτό, ή θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό με σκοπό να γίνει εκείνο....
Η διάθεση για να βρεθεί λύση να την θεωρήσουμε ότι είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ.
Η προσπάθεια για να γίνει κάτι να θεωρήσουμε ότι ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
Δεν υπάρχει όμως συγκεκριμένη στόχευση για το τι θέλουμε να κάνουμε είμαστε ακόμα σε ερευνητικό στάδιο?
Δεν ξέρω εαν είναι κατανοητό ότι απο την στιγμή που δεν υπάρχουν τέτοιοι χώροι έτοιμοι (ή που υπάρχουν αλλά δεν θέλουμε να τους τροποποιήσουμε) αυτο προυποθέτει ΚΟΣΤΟΣ
Δεν ξέρω εαν είναι κατανοητό και αποδεκτό ότι χωρίς αυτη την κοστολόγηση δεν μπορούμε να ξέρουμε εαν συμφέρει τον Σύλλογο να κατασκευάσει ή να τροποποήσει εγκαταστάσεις
Δεν ξέρω εαν ο Σύλλογος έχει δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο
Δεν ξέρω έαν η τοπική κοινότητα (Δήμος) μπορεί και θέλει να βοηθήσει
Δεν ξέρω εάν ο Σύλλογος έχει και μπορεί να κινητοποιήσει γνωριμίες σε κοινωνικό και πολιτικό εππίπεδο για να βοηθηθεί στο πλάνο του
Δεν ξέρω εαν οι οργανωμένοι φίλαθλοι (έκτος λίγων που γνωρίζω προσωπικά) έχουν πραγματικά όνειρα και φιλοδοξίες για το "αδικημένο" Χαντμπωλ
Αυτό που ξέρω είναι ΕΝΑ
Αυτή η ομάδα όπου και να πάει να παίξει θα μεγαλουργεί όχι γιατί παίζει το καλύτερο χαντμπωλ με τους ποιτικότερους χαντμπολίστες αλλά γιατι μεσα απο τις τόσες αδικίες που έζησε μέσα απο το ίδιο της το σπίτι ΕΓΙΝΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.
Και όποιος ξέρει ιστορία ξέρει ότ οι πρόσφυγες (όχι μόνο οι Μικρασιάτες, και δεν το πάω εκεί) γίνονται ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, θυμούνται, δεν ξεχνούν, τιμούν και σέβονται μάχονται για αυτούς και για τις αξίες τους, και το κάνουν για να ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ.
Αφήστε λοιπόν αυτά τα παιδιά στον αγώνα τους και εαν πραγματικά ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ πιστεύετε (φίλοι, φίλαθλοι, διοικητικοί, άνθρωποι που ασχολήσθε με τον Πανιώνιο ή με "τα κοινά") ότι μπορείτε να τους βοηθήσετε ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΤΕΓΗ
Αλλοιώς αφήστες τους να σβήσουν να χαθούν να γίνουν μία ανάμνηση κανένας δεν θα ασχοληθεί και δεν θα στεναχωρηθεί.....αυτούς και τα παιδια που είναι απο κάτω...
Είναι κακό να μην βοηθάς αλλά είναι πολύ χειρότερο να δίνεις "ψεύτικες" ελπίδες σε κάποιον που τις έχει ανάγκη
Το μόνο που ζητάνε είναι ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου